Kształcenie w zawodzie: technik administracji prowadzone jest w czterosemestralnej (dwuletniej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację EKA.01.

Technik administracji posiada kwalifikacje zawodowe, które umożliwiają mu prawidłową interpretację przepisów prawnych (prawa i postępowania administracyjnego, prawa pracy, prawa cywilnego, prawa gospodarczego i finansów publicznych) i stosowanie ich w praktyce, posiada wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne, umożliwiające efektywną pracę administracyjno-biurową.

Technik administracji może pracować zarówno w administracji rządowej oraz wojewódzkiej, jednostkach samorządu terytorialnego (jednostkach organizacyjnych powiatów, miast i gmin), jak i małych i średnich przedsiębiorstwach, organizacjach społecznych oraz zakładach usługowych, bankach, inspekcjach oraz firmach ubezpieczeniowych.

W wyniku realizacji programu nauczania zawodu absolwent będzie przygotowany do wykonywania wielu zadań zawodowych. Asystent osoby niepełnosprawnej będzie potrafił:

– obsługiwać klienta w jednostkach administracji, w tym udzielać wyjaśnień w zakresie stosowania przepisów z różnych dziedzin prawa,

– sporządzać i przechowywać dokumentację biurową,

– obsługiwać sprzęt, urządzenia techniki biurowej oraz korzystać z programów komputerowych wspomagających wykonywanie zadań,

– korzystać z różnych źródeł prawa podczas wykonywania zadań zawodowych,

– wszczynać i prowadzić postępowanie administracyjne oraz egzekucyjne,

– sporządzać postanowienia i decyzje administracyjne,

– rozpatrywać skargi i wnioski obywateli,

– rozróżniać strukturę i zadania jednostek administracji publicznej,

– oceniać skutki niezachowania terminów oraz formy czynności prawnych,

– sporządzać umowy cywilnoprawne,

– sporządzać dokumenty wynikające ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych,

– opracowywać sprawozdania finansowe,

– stosować przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej, prawa pracy oraz ochrony danych osobowych,

Kształcenie w zawodzie: technik bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzone jest w trzysemestralnej (półtorarocznej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację BPO.01.

Technik bezpieczeństwa i higieny pracy sporządza bieżące i okresowe analizy dotyczące stanu bhp w zakładzie pracy, w tym dokonuje przeglądy zakładu pracy oraz przedstawia propozycje działań eliminujących, zmniejszających oraz profilaktycznych dotyczących występujących zagrożeń. Sporządza sprawozdania i protokoły pokontrolne oraz opinie dotyczące spełnienia wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy. Nadzoruje wykonywanie zaleceń instytucji nadzorujących warunki pracy w zakładzie. Opracowuje i wdraża odpowiednie metody ochrony przed zagrożeniami oraz dobiera właściwe środki ochrony dla pracowników na poszczególnych stanowiskach pracy. Identyfikuje i ocenia zagrożenia występujące na stanowiskach pracy i uczestniczy w ocenie ryzyka zawodowego na stanowiskach pracy. Uczestniczy w pracach zespołu do badania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy. Prowadzi rejestr wypadków przy pracy, chorób zawodowych oraz czynników szkodliwych dla zdrowia. Prowadzi szkolenia wstępne dla nowo przyjętych pracowników. Współdziała ze służbami pracowniczymi zakładu pracy w zakresie obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Technik bezpieczeństwa i higieny pracy może podjąć pracę jako inspektor bhp w zakładach pracy. Może również po zdobyciu doświadczenia w pracy w służbie bhp założyć własną działalność gospodarczą świadczącą usługi z zakresu bhp w przedsiębiorstwach, instytucjach i organizacjach prowadzących działy higieny i bezpieczeństwa pracy.

Kształcenie w zawodzie: florysta prowadzone jest w dwusemestralne (rocznej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację OGR.01..

Florysta projektuje i wykonuje aranżacje z kwiatów ciętych, doniczkowych, z materiału zasuszonego i sztucznego wykorzystując ich walory zdobnicze i estetyczne.

Florysta w swojej pracy opiera się na wiedzy z zakresu materiałoznawstwa roślinnego, jego właściwości i symboliki, sposobu zagospodarowania przestrzennego pomieszczeń, aranżacji wnętrz oraz otwartej przestrzeni.

Do głównych zadań w tym zawodzie zalicza się projektowanie dekoracji, przygotowanie materiału roślinnego, wykonanie dekoracji i kompozycji oraz ozdób z materiału roślinnego i florystycznego.

Florysta zajmuje się również przygotowaniem wystaw, pokazów i konkursów, uwzględniając przy tym aktualne trendy florystyczne oraz doradza w zakresie pielęgnacji roślin. Posiadana wiedza i umiejętności pozwalają w sposób profesjonalny prowadzić kwiaciarnię lub firmę florystyczną

Zwiększające się zainteresowanie dekoracjami okolicznościowymi wnętrz (np. kościołów, sali bankietowych, konferencyjnych itp.) powoduje wzrost zapotrzebowania na florystów – kreatywnych twórców dekoracji roślinnych, którzy będą w pełni przygotowani do wykonywania kompleksowych aranżacji.

Kształcenie w zawodzie: asystent osoby niepełnosprawnej prowadzone jest w dwusemestralnej (rocznej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację SPO.01.

Głównym zadaniem zawodowym asystenta osoby niepełnosprawnej jest podnoszenie jakości życia osoby z niepełnosprawnością. Asystent osoby niepełnosprawnej wspomaga w wykonywaniu czynności dnia codziennego, motywuje do samodzielności, uczestniczy w tworzeniu warunków do samodzielnej rehabilitacji. Działania te związane są z obszarem życia osobistego, rodzinnego, nauki, pracy, wypoczynku, rehabilitacji, korzystania z różnorodnych świadczeń i aktywności. Asystent osoby niepełnosprawnej pracuje najczęściej z jedną osobą z niepełnosprawnością, zwykle w jej środowisku domowym i najbliższym otoczeniu. Aktywnie współpracuje z rodziną osoby niepełnosprawnej oraz różnymi instytucjami, przyczynia się do tworzenia warunków niezależnego życia osoby z niepełnosprawnością.

Ze względu na charakter pracy związanej z bezpośrednim kontaktem z osobami z niepełnosprawnościami kandydat na asystenta osoby niepełnosprawnej powinien cechować się wysoką kulturą osobistą i pozytywnym nastawieniem do ludzi oraz pewnymi kompetencjami, takimi jak odporność na stres, asertywność i umiejętność komunikacji.

W naszej szkole stawiamy duży nacisk na korelację kształcenia teoretycznego i praktycznego ukierunkowaną na potrzeby i możliwości słuchacza zgodnie z potrzebami rynku pracy. Naszym głównym celem jest przygotowanie absolwenta do świadczenia usług na profesjonalnym poziomie i gwarantuje elastyczne dopasowanie do indywidualnych potrzeb klientów z niepełnosprawnościami.

rynku istnieje bardzo duże zapotrzebowanie na usługi odpowiednio przeszkolonych asystentów osób niepełnosprawnych.

W wyniku realizacji programu nauczania zawodu absolwent będzie przygotowany do wykonywania wielu zadań zawodowych. Asystent osoby niepełnosprawnej będzie potrafił:

• komunikować się z osobą niepełnosprawną,
• przygotować z osobą niepełnosprawną zakres działań opiekuńczo-wspierających,
• realizować zaplanowane działania opiekuńczo-wspierające,
• modyfikować podjęte działania, w zależności od bieżących potrzeb osoby niepełnosprawnej,
• zaplanować z osobą niepełnosprawną zakres wsparcia w czynnościach dnia codziennego,
• wspierać osobę niepełnosprawną w realizacji zaplanowanych czynności dnia codziennego,
• wspierać osobę niepełnosprawną w korzystaniu z kompleksowej rehabilitacji,
• wspierać osobę niepełnosprawną w integracji ze społeczeństwem,
• stosować posiadane umiejętności społeczne w kontaktach z innymi osobami,
• udzielać pierwszej pomocy przedmedycznej,
• wspierać osobę niepełnosprawną w organizacji czasu wolnego we współpracy ze środowiskiem lokalnym,
• wspierać osobę niepełnosprawną w zakresie korzystania z ofert edukacyjnych, poradnictwa zawodowego i w podejmowaniu zatrudnienia,
• organizować stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi wymaganiami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska,
• doskonalić umiejętności zawodowe,
• wykorzystywać elementy polityki społecznej państwa do realizacji zaplanowanych działań,
• współpracować w małym zespole.

Kształcenie w zawodzie: opiekun osoby starszej prowadzone jest w czterosemestralnej (dwuletniej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację SPO.02.

Istotą pracy zawodowej opiekuna osoby starszej jest świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej. Opiekun pomaga osobie starszej w codziennych czynnościach domowych, planowaniu i organizacji gospodarstwa domowego, wykonuje czynności pielęgnacyjne i higieniczne u osób chorych i niesamodzielnych, udziela pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia osoby podopiecznej, mobilizuje osobę podopieczną do aktywnego spędzania czasu wolnego, rozwijania zainteresowań i zwiększania samodzielności życiowej. Zakres działań zawodowych opiekuna wymaga posiadania określonych kompetencji personalnych i społecznych. Wśród nich, ze względu na charakter pracy z osobami starszymi, istotne znaczenie ma empatia i komunikatywność. Zachodzące procesy demograficzne i starzenie się społeczeństw sprawią, że zawód ten jest poszukiwanym zawodem na rynku pracy zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Kształcenie w zawodzie: opiekunka dziecięca prowadzone jest w czterosemestralnej (dwuletniej) szkole policealnej. Do podjęcia nauki wymagane jest posiadanie wykształcenia średniego.

Słuchacze przystępują do egzaminu potwierdzającego kwalifikację SPO.04.

Opiekunka dziecięca sprawuje opiekę nad dzieckiem do lat 4. Zapewnia mu bezpieczeństwo i zaspokaja jego wszystkie potrzeby. Opiekunka dziecięca w swojej pracy wykonuje codzienne czynności związane z pielęgnacją dziecka. Prowadzi zajęcia opiekuńczo-wychowawcze i stymulujące rozwój psychomotoryczny dziecka. Jest to idealny zawód dla osób, które lubią pracę z dziećmi i mają z nimi dobry kontakt.

Opiekunka dziecięca po zdobyciu podstaw teoretycznych i kształceniu praktycznym może wykonywać zawód na dynamicznie zmieniającym się rynku pracy, ponieważ posiada wiadomości i umiejętności nie tylko do pracy w żłobku, ale również w domach małego dziecka, izbach dziecka, ośrodkach interwencji kryzysowej, oddziałach szpitalnych, hospicjach i klubikach dziecięcych.